“Gara hartan Bikario Orokorra nintzen. Nire bulegora mingarriak eta konpontzen zailak ziren arazoak zituzten pertsonak etortzen ziren. Ez zuten laguntza eskatzen Caritas-en. Laguntza, babesa eta indarra behar zituzten beraien egoerei aurre egiteko. Beste Itxaropen Telefono batzuen berri entzun nuen lehenagotik, baina ez nituen ondo ezagutzen. Gai honek egonezina sortzen zieten hainbat emakumerekin jarri nintzen kontaktuan. Itxaropen Telefono bat hemen martxan jartzeko prest geunden eta Granollersera abiatu ginen kotxez, Kataluniako Itxaropen Telefonoaren kongresu batera. Emakumeak Esperanza Miner, Blanca García eta Hilari Pagazaurtundua ziren. Beraiekin hasi zen dena.

Hasieratik banakako protagonismo guztia ekidin nahi izan genuen. Oso argi geneukan Gipuzkoako Itxaropen Telefonoa guztion lan solidario bat izango zela. Guztiaren gainetik entzutearen kalitatea eta pertsona bakoitza modu eraginkorrean artatzea zaindu nahi genuen. Arima horrekin jaio zen eta arima horrekin hazi da. Poz handiena eragiten didana da urte hauetan zehar hainbeste jende, isilik eta doan, haien laguntza ematen ikustea da. Oso beharrezkoa da itxaropena ereiteko hardu duten ardura: entzuteak, psikologoak, formazio lanetan lagundu duten pertsonak, antolakuntza, zabalpena… Guzti hauei eskertu behar diegu gaur egun Telefonoa dena. Gure leloa izan da ez dadila egon gipuzkoarrik bakarrik geratzen dena gaindi egiten dion arazo baten aurrean. Beti etorri ahalko du gugana”

José Antonio Pagola.